Verslag en foto's wintervakantie - Aich - Schladming 19 t/m 26 januari 2025 - Hotel Bärenwirt

Verslag  wandelaars : Maria Vermeiren en Nicole Oorts
Verslag skiërs : Annie de Swart

Zondag 19 januari - Dag 1

Vroeg uit de veren en het regent niet, bijna 5 uur en we zijn weg. Chauffeur Pedro rijdt ons tot in Brohltal, waar we al om 7.30 uur zijn. Tijdens de chauffeur wissel even een sanitaire stop en we kunnen weer verder, nu met "onze" Jef.

Onze middagstop houden we in Lonetal want we zijn al goed opgeschoten: weinig verkeer, dus geen files.  Om 14 uur lag de Aliance Arena als een donut te blinken in de zon. In de bus was iedereen wakker. Gekwetter alom. Echte Belgen in de bus. Ze kenden alle biermerken en maakten iedereen waterachtig en dorstig... Marcel dronk cola- light... Goed voor de lijn (?)... maar... beter dik en gezellig dan mager en grellig...! De rit verliep uitermate vlot.

Reeds om 17.30 uur stoppen we voor het hotel! Zo snel waren we nog nooit – misschien omdat het zondag is. Dus nog ruim de tijd om ons te installeren alvorens van het avondmaal te genieten. Spijtig zitten we niet terug in de "Bärenstuberl" maar mee in de grote eetzaal met andere hotelgasten  

Maandag 20 januari - Dag 2

Zon en blauwe hemel.  een voormiddagwandeling voor allen met vertrek 9.50u aan hotel Bärenwirt, over Weissenbach en terug (+- 8,4 km.),  Vera, Eddy en Peter deden nog een extra toertje, Aich-Weisenbach. Rond de klok van 12u15 was de groep terug in het hotel en namen ze daar een kleine lunch. 13u40…

Zij die wilden stapten mee richting Assach, langs het water; korte 'schnaps' stop aan het kerkje. De namiddagwandeling was goed voor 5 km in de kuiten en rond 16u terug in 't hotel. Vorig jaar was alles hier groen, maar nu hebben we een échte wintervakantie. Niet van temperatuur, want die is best aangenaam, maar van sneeuw.

Dinsdag 21 januari - Dag 3

Met de bus richting Öblarn, waar het moeilijk is om een parking te vinden; Jef moet zelfs een heel stuk achteruit rijden omdat de brug te laag is. We zijn met 20 wandelaars en de helft gaat met Marcel een grotere toer doen richting Mitterberg. De andere helft wandelt met Simonne naar Niederöblarn. Daar nemen we even de tijd om bij Tilly een warme chocomelk te genieten. We keren terug naar Öblarn langs de Enns en langs de helihaven. De zon schittert op het sneeuwtapijt en dan is het zoeken naar een restaurant; dat vinden we in "Zum Stralzn", doch er wordt slechts tot 14 uur eten geserveerd, en het is al later. Soepel als ze hier zijn, kunnen we er wel terecht voor een lekkere apfelstrüdel. De Jef vinden we terug aan het station, en terwijl we terug naar het hotel rijden, krijgt Jef telefoon van Marcel om zijn groep te komen oppikken. Voor vanavond heeft Paul een quiz voorzien. We pijnigen onze hersenen om dieren te vinden die ook iets anders betekenen. Plezier gegarandeerd.

Marcel had een wandeling voorzien voor 2 groepen, makkelijker en iets intenser.
Groep 'intenser wandelen' startte om 10.15u en begon na een uurtje aan de klim richting Mitterberg en Latchenfeld Rundweg. Onze picknick konden we genieten in een heerlijk zonnetje, dan ook maar ineens een plaspauze gehouden, de natuur heeft ook meststof nodig, hé! Ijzertjes aan want er waren toch wel verraderlijke ijsplekken en dat maakte de wandeling best pittig. Uiteraard ook weer heel mooie panorama's onderweg, ogen tekort. De zon begon stilaan te zakken en het werd frisser dus taxi Jef gebeld om ons op te pikken. 

Hij had net de eerste groep naar Bärenwirt gebracht en stond reeds na 15 min. aan oppikplaats Fuchs-Eberl. Weer een TOP dag. Na het avondmaal konden we onze arme hersenen pijnigen bij de quiz van Paul; de 'heilige drievuldigheid' in de hoedanigheid van Bert, Peter en Jef heeft deze met grote onderscheiding gewonnen, proficiat!

Woensdag 22 januari - Dag 4

Met alweer de zon aan een blauwe hemel rijden we richting Schladming om daar de lift te nemen naar Planai om daarboven een wandeling te maken. De loketbediende raadt ons echter af om naar boven te gaan, want dan zouden we de skipiste moeten kruisen. Ondertussen kunnen we naar de voorbereidingen kijken voor de kampioenschappen volgende week. Een enorme tribune is gebouwd met zicht op de skipiste.

Dan maar naar Ramsau, Jef is direct akkoord. Daar gaan we met de Rittisbergbahn omhoog. Die is nog tamelijk nieuw; in gebruik genomen winter 2022-2023. Afwisselend een gesloten gondel voor wandelaars en een 6-zit voor de skiërs. Op een hoogte van 1582 m volgen we François in de sneeuw, wat bergop en wat bergaf, steeds met mooie vergezichten en in de zon. Enkele sportievelingen gaan nog wat hoger naar het Gipfelkreuz. Langlaufers komen hier ook aan hun trekken. Na een 6-tal km zijn we rond en kunnen we in de nieuwe Rittisstadl iets eten.

Terug naar beneden, waar de Jef ons opwacht.

Groep 2 : Vertrek met de Verhoeven bus 09.30u richting Planai bergstation en dan wandelend afdalen tot het middenstation via de Planaistrasse, 6,8 km… dat was het oorspronkelijk idee. Na info te hebben genomen aan het ticketloket voor de gondel richting Winterwanderung Planai, werd ons afgeraden dit te doen daar we dan 2x de skipiste zouden moeten oversteken, met een grote groep leek ons dit niet verstandig en gevaarlijk. Sodipa 55+ zou Sodipa 55+ niet zijn moest er niet onmiddellijk een alternatief gevonden worden. Maria, onze penningmeester, stelde voor verder te rijden naar Ramsau am Dachstein. Dit was een heel goed keuze! 

Doch, vooraleer we richting Ramsau vertrokken, moest Simonne, bij een bezoekje aan de apotheker, de straatstenen even testen. Gelukkig geen grote verwondingen, lip een weinig open en een kneuzing op het voorhoofd. Gelukkig hebben we 2 verpleegkundigen onder ons, Marijke en Ria, die de eerste hulp konden bieden. Aangekomen namen we de Rittisbergbahn en begonnen aan de Rittisberg-Gipfelwanderung. Het was aangenaam, rustig wandelen, zo'n 6 km, met véél zon. De 22-tallige groep genoot volop, zelfs skiër Nick die even overgelopen was naar de wandelaars! 14.40u Aangekomen aan Rittisstadl waar we op 't terras de hongerigen konden spijzen en dorstigen laven. Jef wachtte ons op de parking op en bracht ons veilig naar 't hotel. Voor enkele wandelaars werd een halte gemaakt aan de plaatselijke Spar.

Donderdag 23 januari - Dag 5

Nog steeds zon en terug bergop richting Ramsau. In Kulm splitst onze groep weer: Marcel gaat links en François gaat rechts. Ook hier weer veel langlaufers maar ook geprepareerde winterwandelwegen. Tegen de middag komen er wat wolken aandrijven. Na onze middagpauze in Hotel Zur Post, zoeken we de bus op om naar Stockerwirt te rijden, waar we de andere groep oppikken. Als we al een tijdje terug in het hotel zijn, begint het licht te druppelen, doch het is snel voorbij.

Vanavond is er bingo met een keur aan prijzen.

Groep 2 : groep Maria (6 pers.) en groep Marcel (11 pers.) vertrekken samen om 9.30u met Jef aan het stuur richting Kulm. Bij groep Marcel zit een vreemde eend in de bijt…, Vera-skiester vergezelde ons. We beginnen aan de Kulmbergrunde op een hoogte van +-1082m. We genieten van de zon, spikes weer aandoen en langs het langlaufparcours, dat dit jaar zeer duidelijk was aangegeven (herinner vorig jaar!) is het weeral genieten, sneeuwsledes met paarden maken dat alles lijkt op een postkaart! En… dezelfde sanitaire stop bij Gästehaus Hermann. 12.45u Zo'n 10 km in de kuiten en toch al een hongertje dus duiken we Gasthof Stockerwirt binnen voor een knabbel en drankje waarna Jef ons oppikt en we rond 14.30u terug zijn in ons hotel.

Vrijdag 24 januari - Dag 6

De zon is terug van de partij en vandaag staat de Grundlsee op het programma. Het meer ligt in een langgerekt dal, omgeven door bergen tussen de 1700 en 2300 m. Het ligt op een hoogte van 732 m, is 6,5 km lang en heeft het diepste punt op 69 m. De grote wandeling gaat tot het einde van het meer, de "zachte" wandeling gaat tot ongeveer halfweg het meer, waarna we de Jef opbellen om ons naar Gössl te voeren, waar we in Gasthof Veit uit de jaren 1600 iets kunnen eten. Reeds sinds 1885 runt dezelfde familie dit Gasthof, de 5de generatie al.

Als we klaar zijn, komen de snelle wandelaars ook aan. Wachten doen we niet, maar gaan al terug op stap, en weer zijn we halverwege als de bus voorbijkomt en ons oppikt. Dus wandelden wij evenveel als de "zware" groep.

Groep 2 : 09.15u Lage bewolking maar 'Laura' laat zich al snel van haar beste kant zien. Vertrek met groep Maria en groep Marcel naar gemeente Grundlsee. Een luchtkuuroord waar vakantiegangers, in het Grundlmeer zelf, kunnen genieten van zomerplezier voor zwemmers, duikers, surfers, zeilers, zonaanbidders en natuurliefhebbers. Daar splitst de groep zich op voor een makkelijker en pittiger wandeling. Marcel met andere moedige stappers in zijn zog, vertrekken via Bräuhof naar Gössl, zo'n 8 km door mooi, besneeuwd en feeëriek landschap! De omgeving richt zich meer op zomertoerisme dus een plekje om iets te eten was niet evident te vinden. Rond 13.15u hulplijn Jef ingeschakeld; hij had het ijzeren ros reeds gestald op het boerenerf van Gasthof Veit, in Gössl. Fijne bediening door fam.Köberl en enkele medewerkers met een lichte beperking. Vera en Eddy trokken nog een extra wandeltoertje om nadien aan te schuiven voor een drankje. Ondertussen was Maria met haar gevolg alweer aan een korte wandeling in de buurt begonnen. Zij werden opgepikt ter hoogte van Kreuz en deze fijne dag eindigde aan ons hotel omstreeks 16u30.

Zaterdag 25 januari : Dag 7

Ook onze laatste wandeldag hier is zonnig. De groep van Marcel neemt de bus richting Stein, en wij vertrekken vanaf het hotel richting Prugern. IJzertjes onder onze schoenen zijn nodig, want het heeft gisteren gedooid, en vannacht gevroren. Enkele uurtjes later moet de sneeuw alweer onder doen voor de zon. We volgen de Enns en gaan eten in de Bierfriedl. Als we aankomen aan het hotel, komen de anderen ook juist aan.

De "zachte" wandelaars deden 56 km deze week.

Vanavond aperitief, aangeboden door de "kas".

Groep 2 : De laatste wandeldag vertrekken 10 pers. met de bus, de klok heeft 09u15 geslagen. Bestemming Aigen im Ennstal. Jef parkeert netjes op een parking, gladijs – opletten dus! De wandeling naar Kulmgipfel start pittig en spikes ombinden lijkt verstandig. De bevroren Putterersee, het warmste hoogveenmeer van deelstaat Stiermarken, ligt er idyllisch bij. Later in de namiddag begaven zich heel wat schaatsers op de klaargemaakte ijspiste. Zon, zon en nog meer zon kregen we er weer gratis bij. Zonder enig probleem zijn we al huppelend (!) op een hoogte van 918m aangekomen. Aan een fijn boshuisje met banken pal in de zon, genoten we van een appel, energiereep, pistolet. De terugweg werd ingezet naar het hoogste punt van de berg, waar Marijke enkele regeltjes heeft neergeschreven in het aanwezige notitieboekje. Na 1,5km splitsen de wegen, d.w.z. zéér ijzig pad. 6 Durvers nemen het steile bospad; de 4 overige spelen op safe met ijzertjes aan en nemen de gekende terugweg. Uiteindelijk kwamen we allen gelijktijdig uit het bos. Na 10,4 km was het weer goed om onze vertrouwde bus reeds in de verte te zien. Terug in hotel 15u30. Vooraleer we mochten genieten van het apéritief, 18u30, aangeboden door Sodipa 55+, was er nog voldoende tijd voor sauna, infrarood cabine, koffers pakken.

Zondag 26 januari : Dag 8

Na het inladen van koffers en skimaterial, 06u50, was iedereen present aan het ontbijt. Sleutels afgeven en bus op en vertrek 08u. Echter… er werd eerst nog een kort zoektochtje gedaan naar het uurwerk van Marcel. Al snel vond hij het terug in zijn badkamer, op 'de poembak'!. 
Birgit en Horst en zoon wensten ons een veilige thuiskomst! 

De hele week zon in een blauwe lucht. Het leverde mooie foto's op. Voor deze namiddag wordt er echter regen voorspeld – niet meer voor ons.  Als we in Duitsland zijn, is de beloofde regen daar. We stoppen weer in het Lonetal voor onze middagpauze en in Brohltal nemen we afscheid van Jef. Na een kort oponthoud rijden we verder met Robin. We schrijven 20u30 bij aankomst aan Wijnegem shoppingcenter-parking.

We genoten met volle teugen van het mooie weer, terwijl in België de regen hoogtij vierde.

En dat het weer een heel fijne winterreis was!! 

Optie voor volgend jaar. 

Verslag skiërs - Annie

Maandag 20 januari 

7u30 Een flink "superuitgebreid " ontbijt. 8u45 skikot en marteltuigen aan onze voeten... 9u12 't busje komt zo...

Haus Kaibling. Helemaal naar boven. Goede sneeuw. Sommigen moesten roderen. Laura was ons heel de dag goed gezind. Korte middagstop op koud terras met wel zon, maar veel wind. Vera at een enorme gevulde patat... waar stal ze het allemaal...Terug en route. Het tunneltje (van onze Gust?) werd meegepakt... afstappen vergde slachtoffers... Planai. Mooie pisten. Reiteralm zou voor volgende keer zijn. Op de terugweg waren de 7 kleine negertjes nog met 6. Nick paste effe.

Zeer veel geskied. Ambiance op de skibus naar het hotel, e, voorbij hotel Bärenwirt gereden... Chauffeur morde eerst maar draaide wel terug om ons af te zetten... Vielen neer in de zetels van het hotel en de Apérol etc. liepen vlot binnen. 19u. Lekker gegeten met alle toeters en bellen tot en met appelbeignets met ijs toe. Veel ambiance in de bar voor heel wat afzakkertjes. Nick had het grote woord, maar verstond Marijke niet. Zijn spieren deden pijn en Nicole mocht er over wrijven... Veel grollen en grappen zoals altijd en om 22u30 (de meesten) op stok.

Dinsdag 21 januari

Gekreun in 't skikot rond half negen. Marteltuigen aan de voeten voor de rest van de dag. Busje was "keurig" op tijd. Peter nam vooraf de fotoshoot voor zijn rekening 

Zon... allelujah. Naar helemaal boven .. en dito naar beneden.
Schitterende pistes... Smaakte naar meer; Tweede keer 't zelfde.

Twee slachtoffers op 't steile stuk. Goed gevallen en niets bezeerd... Zeven dappere skiërs. V raakte zoek. Rest zat in 't zonneke op een terras. Eind goed, al goed... na een poosje terug met 7. Lunch in de zon. Na zo'n lange grijze periode meer dan welkom. Nick zat met een grote "Weisenbeer" voor zijn neus en paste voor de namiddagcessie. De 6 anderen terug "op met de geit". Pijp was vroeg uit en om een redelijk uur de bus op naar Bärenwirt. Geprogrammeerd naar de bar. Links, rechtdoor en rechts. Apérollen zonder spuitwater was de eis! En vermits je op één been niet kunt staan... ja dus...Voor de fotocessie verhuisden de versieringen van de tafel naar de bank. Alleen de drank mocht er mee op. Vlug naar boven, door de douche lopen en om 19 uur de voetjes onder tafel.

20u30. "DE" kwis. Eén vraag!!! Iedereen sloeg achterover...

Noem zoveel mogelijk dieren die dezelfde naam hebben als een ding... (zeg ik dat nu goed?)... We kregen 30 minuten... en de "oeioeis" vonden er zelfs 27. We werden tweede en de "Heilige Drievuldigheid" wonnen met 28. Héééééél nipt...! De VAR kwam niet tussenbeide... Jef, Peter en Bert blonken van trots met hun winst... De sfeer in de kroeg was zeer geanimeerd en uitgelaten. Toffe boel!

Woensdag 22 januari

Héél vroeg, om 6u52 wreef ons Bertje het er via Whatsapp nog eens in dat hun ploeg "De H 3v" van ons ploeg "Oeioei" eigenlijk met amper 1 punt gewonnen hadden. "Fake News" vonden wij.

Ons ogen waren aan 't ontbijt nog niet goed open en de discussie ging verder...9u45 weer gekreun en gezucht in 't skikot vooraleer we gespoord en gelaarsd aan de bushalte staan.

In Kaimbling (volgens ons Bertje kibling)de gondel in tot helemaal boven om dan weer tot volledig beneden te skiën. IJzige pisten. Foei. De dappersten trokken nog vlug richting Reiteralm, om, door verkeerd af te slagen op een Fiss-piste te belanden. Blij om in de skibus richting Aich te zitten... Marteltuigen uit en gezwind de bar binnen. We hingen daar goed te grappen en te grollen en moesten ons "as usual" reppen om op tijd aan tafel te zitten. We vraten weer meer dan normaal en om 21 uur in de bar dronken we ook weer meer dan normaal. Bedtijd rond 22u15.

Donderdag 23 januari

Weerberichten iets minder gunstig voor de namiddag. Twee afvallige skiërs. Vera wandelde mee met groep 1. Annie met groep 2 ; we volgden het pad naast schitterende loipen, een beetje heuvel op en heuvel af en legden behoorlijk wat km af. De bewolking kwam opzetten en na een lekkere lunch in "Hotel Post" zat ons dagje erop.

De 5 Skiërs hadden ook de voormiddag van hun leven. Goede pistes, weinig volk en zon. Wat moet dat nog meer zijn. Nick waren ze effe kwijt... , de groep deed veel kilometers op de latjes en de die-hards deden er op 't einde nog een paar liften en pistjes bij. In de bar werd er weer gezellig nagepraat en om 19 uur zat iedereen gewassen en gestreken aan tafel.

Zéér lekker gegeten. Wéér teveel...

20u30 Bingo. Ambiance zat erin en iedereen ging met prijzen naar boven. Sommigen verzamelden theelichtjes en een bloempot was stof voor discussie. Dank aan de inrichters, 't zat weer allemaal goed ineen en iedereen was content.

Vrijdag 24/01

Discussie aan de skibus. Waar trekken we heen. Oei, heel veel volk overal. Verbindingsbus naar Reiteralm? Nog 3 kwartier wachten. Werd dus afgebiljard. Dan maar tussen de meute naar boven... daar was het goed te doen. De zon scheen, de sneeuw lag goed en vooruit met de geit. Na wat goede raad van B draaide A goed rond en vloog gezwind de hellingen af. M kuste de grond... maar niet erg, de paus doet dat ook.

Nick verbaasde God en klein peerke door al zijn escapades te vertellen. Diverse sporten. Roeien om al zijn spieren te ontwikkelen; veel zwemmen; diepzeeduiken ook 's winters; paardrijden, dressuur en jumping en last but not least op zijn 50ste leren skiën als de beste. Onze mond hangt nog altijd open... Lunchke, nog wat streepjes trekken. De Apérol lonkt en als ze Nick zijn hoofd zien verschijnen staat er sito presto een kuip Weisenbeer klaar. Sint Job kent zijn volk zeggen ze hier...

Zaterdag 25 januari

De skigroep splitst zich vandaag op. Bert met 2 madammen gaan het iets verder zoeken en nemen de verbindingsbus van Planai naar Reiteralm. Op verkenning dus. Het 4 shaukelgebied. Ze zagen de afdaling cyclocross op sneeuw, roze konijnen op de skipiste want 't is feest, diverse skiploegen die trainen voor de Fis-afdaling van de wereldbeker. Vera dacht "ik doe mee", maar owee... Een zwarte piste met gladde ijsplekken bracht onheil... Twee takeldiensten "Van Reeth" en "Torfs" kregen het niet direkt opgelost.. Na een half uur was de klus geklaard en werd hun avontuur verder gezet.

Ploeg 2, Nick met 3 madammen deden het wat gezapiger. Het was wegens de festiviteiten en afdalingswedstrijden overal pokkedruk. Jong geweld vloog tegen onverantwoorde snelheden de hellingen af met de bijbehorende tuimelpartijen. Niet te doen.

De Apérol en Nick zijn grote pint stonden al te wachten toen we de bar indraaiden.

Inpakken...

Om 18u30 stond iedereen (-1) te blinken bij het afscheids aperitief. Bertje werd even later onder applaus onthaald en maakte direct van de gelegenheid gebruik om de bazin drie "bisous" te geven...

Die avond werd de bar nog meer eens door Bert en Eddy gesloten. Eddy nam de taak van onze Gust over... Licht uit. Punt.

Zondag 26 januari 

Dat het een jolige week was ondervonden jullie allemaal!

Met veel dank aan allen die hier weer veel werk ingestoken hebben...!

                       Fiets- en wandelmidweek in de Westhoek : van 22 tot 27 september 2024.                            

Over duizend soldaten en goede stappers… In de voetsporen van Willem Vermandere door de Westhoek…..

Voor deze mooie midweek verbleven we met een enthousiaste groep in hotel Hinterland in Izenberge, een dorpje pal in de Westhoek. De Westhoek heeft veel te bieden: mooie natuur en prachtige landschappen en bovendien een unieke plek waar de geschiedenis aanwezig is in tal van monumenten, bijzondere plaatsen en ontmoetingen….

Hotel Hinterland is ook de perfecte uitvalsbasis om onze 'Vlaamse velden' met z'n rijke oorlogsgeschiedenis te ontdekken. Je wordt door de weidse landschappen geloodst via prachtige routes van de fiets- en wandelknooppunten. Je eigen tweewieler kan je binnen plaatsen en je kan er, indien gewenst, ook eentje huren.

Het bonte gezelschap bestaat uit wandelaars en fietsers

De liefhebbers van de meer stedelijke kant van de Westhoek bezoeken o.a Veurne, Diksmuide en Poperinge.Marijke en Ward rijden een keertje naar Nieuwpoort en wandelen met een gids die 'Marcella' heet.

De midweek begint op maandag 23 september, maar een deel van de groep was zondag 22 september al present. Groot gelijk geen files, een extra gezellige dag en voor de liefhebbers een wandeling met vertrek aan de Sint Sixtusabdij te Westvleeteren.

Maandag 23 september : We ontmoetten elkaar aan de Vredestoren in Diksmuide (in totaal 19 wandelaars) en werden opgewacht door onze fantastische gids Marcel. Eerst bracht een mooie wandeling ons van de IJzertoren naar de loopgraven. Regelmatig werd gestopt om een stukje van het verhaal te brengen van onze moedige voorouders. Ook het verhaal van sommige eigen grootvaders gaf mee een beeld van de herinnering aan de strijd die ze daar in de woeste ijzervlakte leverden. In de loopgraven werd het stil in de groep en beleefden we met groot ontzag en respect wat daar nimmer vergeten wordt.

Na een tochtje van 4km lunchen we in eethuis De Bayo (cfr Boyau de la mort = Dodengang in het Frans). De weg liep gedeeltelijk over een stiltepad, maar door het enthousiaste gebabbel van de 55+ers merken we niet veel van die 'stilte.

Na de middag wandelen we verder en bezoeken sommigen de De Dodengang. De 'muizenval' waar de vijand in sprong en ter plekke werd neergeschoten blijft in de herinnering door Marcel zijn levendige beeldspraak.

Onze tocht gaat tot Oud-Stuivekenskerke/Onze-Lieve-Vrouwhoekje. De oude kerktoren werd gebruikt als uitkijkpost. Er staat ook een demarcatiepaal (nr11) met volgende tekst: 'Hier werd de overweldiger tot staan gebracht' We stappen terug naar ons beginpunt via de IJzerdijk en rijden naar het hotel.

Een mooie vlakke wandeling van + 11km met uitstekend wandelweer.

Het diner is zoals het alle dagen zal zijn heel veel en lekker.

Dinsdag 24 september : We beginnen de dag met een rijkelijk ontbijtbuffet, niet het eerste en niet het laatste.

Eén kleine 30km rijden tot bij het mooie heuvellandschap. We vertrekken in Westouter. Marcel heeft ook hier gekozen voor een stiltepad, maar weg vogels en andere diertjes. We volgen het stiltepad – lukt niet echt met onze wandelgroep Heuvel op en heuvel af en via allerlei knuppelpaadjes en met mooie uitzichten komen we aan de grens met Frankrijk.

Op verschillende plaatsen worden we beloond met mooie vergezichten o.a. de kerk van Loker zien we na een klein extra klimmeke. In restaurant Berkenhof worden we super vriendelijk ontvangen en kunnen we genieten van uitstekende pannekoeken, appeltaart of iets anders.

De wandeling voert ons langs de kabelbaal Cordoba en enkele wijndomeinen, door het Hellegatbos langs Kosmos Rodeberg en het natuurgebied Sulferberg. Het lijkt wel of je van de ene naar de andere postkaart wandelt!

Weeral een prachtige wandeling van + 14,5 km met uitstekend

Na het nuttigen van de aperitiefjes, noteren we bij het diner 89 decibels. 

Woensdag 25 september : De Palingbeek, een heel bijzonder bosrijk gebied waar een belangrijk oorlogsverhaal alweer opdook in de vorm van het kanaal dat er doorheen loopt. Belgische ingenieurs wilden in de oorlog een kanaal aanleggen en men liet hen begaan… het stortte helemaal in omdat men geen voorkennis had van de gesteldheid van de bodem. We maakten eerst een mooie wandeling doorheen het bos, later trok heel het landschap open in fraaie glooiingen, weilanden, akkers en prachtige vergezichten! Een heerlijke wandeling om geheel te genieten van de Westhoek! We hadden ook de kans om met Marcel de loopgraven in de buurt van het Hoge Kratermuseum te bezoeken.

We wandelen langs het voormalig kanaal Ieper-Komen Museum/eetcafé Hooge Craater: de boterhammen voor de lunch werden gisteravond besteld en de service verloopt op wieltjes.

Na de lunch bezoeken we even de loopgraven en een bunker. Dan wandelen we verder langs Hill 62 maar vooral door de mooie Gasthuisbossen. Even een hevige regenbui maar we zijn nog in het bos en voor we onze regenjassen aangetrokken hebben, is het al over. Opnieuw een gevarieerde wandeling van + 15km met 17 wandelaars en prima wandelweer. Omdat ze slecht weer voorspelden hebben een aantal wandelaars besloten om niet mee te wandelen maar een bezoek te brengen aan o.a. Ieper, Poperingen, Veurne.

Donderdag 26 september : Themawandeling WOI + 11km. We volgden grotendeels de themawandeling: Mijnen en kraters. Wijtschate kennen we van 'Eigen Kweek', we parkeren voor het huis van Chantal. De Eerste Wereldoorlog nam Wijtschate in een wurggreep. Het front trok dwars door het dorp heen en laat zich nu, meer dan honderd jaar later, nog steeds zien. Marcel voert ons langs allerlei interessante en belangrijke plaatsen van de mijnenslag o.a. The Miner (beeld) en Pool of peace = Spanbroekmolenkrater (vijver). Na het bezoek aan het Iers vredespark hebben we onze middagstop in een klein café in Mesen. Op het Iers Vredespark staat een ronde toren, een typisch Iers symbool en herdenkt alle gesneuvelde Ierse soldaten. In Komen -Waasten bezoeken we de Sint-Niklaaskerk

Enkelen beklimmen de toren : 214 trappen + 44m om te genieten van het geweldige uitzicht. Zeer boeiende wandeling met alweer prima wandelweer.

Alweer de laatste avond in het hotel. Hotel "Hinterland trakteert om 18:00 met het aperitief. Ze zijn niet gierig met de Cava en de hapjes. De bediening was trouwens héél de week top. Marcel, de bezieler van deze midweek ontsnapt deze keer niet aan een bescheiden cadeautje.

Vrijdag 27 september : Om 10:00u is iedereen uitgecheckt. Tijdens de week was het weer ons gunstig gezind, maar op vrijdag kregen we toch wel enkele flinke regenvlagen, maar niet getreurd, de stemming was prima en we maakten een mooie wandeling in de Blankaart!

Het is een erkend natuurreservaat en is Europees beschermd als Natura 2000-gebied en is tevens onderdeel van het Ramsargebied ;de Blankaart en IJzerbroeken.

Het natuurreservaat is ontstaan in 1959 en is grotendeels gelegen in Woumen, een deelgemeente van Diksmuide.

Betty en Paul, de eerste zeearenden die in België 2 eieren hebben uitgebroed zien we niet (hun kuikens heten Gloria en Guido). Waterkiekens, ganzen en reigers zien we wel. Het bezoekerscentrum gaat open om 13:30 en dat is goed nieuws want een drankje is welkom.

Dank aan de organisatie van Sodipa voor deze mooie wandelweek en bijzonder aan Marcel die alle wandelingen organiseerde en ons enorm wist te boeien met bijzondere verhalen. We hebben fantastisch genoten van dit mooie wandelaanbod en natuurlijk de heerlijke en onverbloemde verhalen van Marcel! We ontvingen een heel rijk beeld van de Westhoek!!!!

                   Zomervakantie - Mayrhofen - Zillerdal 15 t/m 22 juni 2024 - Hotel Neuhaus     

Zaterdag 15 juni- vertrek om 4u30 op 't Kiel en om 5u00  in Wijnegem.
Slechts 24 deelnemers in de bus dus plaats genoeg ! Een vlotte rit met enkel rond München verkeersdrukte die voor vertraging zorgde, met aankomst rond 17u30
De kamerverdeling verliep vlot en om 19u00 konden we aan tafel.

Zondag 16 juni - Vertrek om 9:30 u langs de oostelijke bosrand van het Zillertal richting Ramsau.

Een klein groepje gaat met de trein om 's middags samen iets te eten in Resto Sonnengartl.
Ze gaan nadien met de trein terug. Voor de terugwandeling naar Mayrhofen splitst de groep in 2 delen; een deel gaat langs de westelijke bosrand en een deel volgt het "beeldenpad" langs de rivier.

Sommige houten beelden zijn aangetast door de tand des tijds en beginnen uit elkaar te vallen. Bordjes met uitleg over het kunstwerk ontbreken of zijn beklad met graffiti !
Onze eerste dag was zeker al goed ingezet met +/- 12 km in de kuiten.
Een frisse pint op het terras aan de zwemvijver smaakte.

Maandag 17 juni - De Jef brengt ons om 9u00 met de bus naar Hainzenberg, de Gerlosstein Bahn.
Van zodra we boven aankomen op 1650 m hoogte met de dubbele rode gondel, beginnen we aan de rondwandeling van zo'n 6 km. De zon was van de partij – 23°C – en het was best een pittige wandeling met een moeilijke afdaling door het bos. Een flinke klim met soms 'boenken' door een weide bracht ons terug tot aan het Gerlossteiner Gasthof.

Na de lunch, met of zonder een lekkere pint, ging een deel van de groep met de gondel terug naar beneden waar Jef stond te wachten. Een tweede groep onder leiding van Marcel begon aan de 'balkonwandeling' naar Brandberg. Vanaf die balkons of plateau's had je prachtige vergezichten op de omliggende bergketens. In principe zou Jef ons met de bus oppikken in Brandberg maar hij geraakte er niet met die grote bus vanwege een te lage tunnel en wegenwerken. Een vriendelijke dame van Gasthaus Steinerkogl belde voor ons 2 taxi's van de firma Kroll, die ons op 15 minuten hebben afgezet aan het hotel. 
We waren net op tijd in het hotel om de Belgen te zien "verliezen" van Slowakije.

Dinsdag 18 juni - Een groepje van 8 – Monique, Nicole, Jan, Jacques, Jef, Greet, Chris en Hugo – wandelt naar de Penken Bahn voor een wandeling op hoogte. Chris vergat haar rugzakje in de gondel maar een alerte medewerker van de Penken Bahn bracht het onmiddellijk achterna.
Na een stop aan de Granatalm en een bezoek aan de moderne Granatkapelle, maken we een lange rondwandeling om te eindigen in de Stieralm voor het middagmaal.

Een tweede groep – Ria, Paul, Leo, Veerle en Bernadette – neemt de Ahorn Bahn tot op een hoogte van 1980 m. Dan volgt de moeizame klim tot aan de Edelhütte, best een pittige wandeling, met enkele delen van het pad nog onder de sneeuw. Een derde groep – Chris, Hilde, Vera en Peter – rijden met de auto tot de Hintertux Gletscher voor een bezoek aan de ijsgrot, Natur Eis Palast. Chris maakt gebruik van de gelegenheid om een uurtje te skiën op de gletcher. 

Woensdag 19 juni - 21 personen staan klaar om 8u30 om met 2 bestelde busjes te vertrekken naar het Stilluptal, de Groene Wand.
Een frisse wind daarboven maar al snel werd het een warme "föhn" en gingen de vestjes uit. Onderweg een leuke verrassing: in een frisse waterkuip stond een bak pils en een bak frisdrank. Iedereen stapte verder want vond het te vroeg voor bier, maar de snoepers Marcel en Jef lieten het niet aan hun hart komen en dronken een biertje. Na een uurtje stappen, ieder op zijn tempo, konden we een stop maken in het Stilluperhaus voor een glas botermelk of andere godendrank. 

René, Maria, Veerle, Ria, Paul, Leo en Nicole beslisten om reeds verder te wandelen naar het restaurant Gasthaus Wasserfall. De andere wandelaars kwamen daar aan tussen 12u30 en 13u00.

De groep werd opnieuw gesplitst: de meerderheid ging met de busjes terug naar het hotel maar Marcel, Jan, Paul, Leo, Jef en Veerle beslisten terug te wandelen langs de (warme) weg en het bos. De zwemvijver van Hotel Neuhaus zorgde voor de nodige verkoeling. 

Donderdag 20 juni - Vandaag trekken we naar de Himalaya, of beter, de Kleine Himalaya, want we gaan naar Klein Tibet. De officiële naam is: Hohenaualm "Klein Tibet" des Zillertals aan de Speicher Zillergrundl. De verplaatsing kan enkel met openbaar vervoer, bus 8328 vanaf Mayrhofen Bahnhof.

Bij aankomst aan het stuwmeer (Speicher) is het zicht fenomenaal: een muur van beton van wel
180 m hoog en 506 m breed. De wandeling naar Klein Tibet is in principe plat, maar af en toe toch pittig op en af. Het weer is opnieuw zeer zonnig maar met veel wind. Maria, Jef en Jan blijven aan de dam en genieten van een lekkere lunch in Resto Adlerblick. De groep rijdt met de bus van 14u50 terug naar het hotel. 

Vrijdag 21 juni - De Verhoeven bus van Jef brengt ons naar Tux/Lanersbach, tot aan de Eggalmbahn. Vanaf de Eggalm gaat het richting dal tot aan de Brandalm, waar een stop voorzien is. Het is een wandelweg met regelmatig schaduw, want het is opnieuw warm. Een korte plensbui brengt verfrissing. Een deel van de groep heeft een bosweg genomen die uitkomt in Lanersbach en stapt daar op de bus. Een tweede deel van de wandelaars stapt rond 13u30 op de bus in Juns. Samen rijden we verder tot in Hintertux waar we het eerste beste restaurant binnenstappen. Pizzeria Zillertal. Rond 15u00 uur rijden we terug richting hotel en worden onderweg getrakteerd op een verfrissende regenbui.

Om half zeven wordt een apero aangeboden door Sodipa 55+ en aansluitend genieten we opnieuw van het lekkere avondmaal. 
Iedere avond is er dansmuziek en zie wie staat er daar op de dansvloer?
Ja, ja Nick, Gaby, Jacques en Josée

Zaterdag 22 juni -  Auf wiedersehn. Ontbijt om 7 uur en vertrek van de bus rond 8 uur, uitgewuifd door Simonne en Jos.