Zomervakantie - Mayrhofen - Zillerdal 15 t/m 22 juni 2024 - Hotel Neuhaus     

Zaterdag 15 juni- vertrek om 4u30 op 't Kiel en om 5u00  in Wijnegem.
Slechts 24 deelnemers in de bus dus plaats genoeg ! Een vlotte rit met enkel rond München verkeersdrukte die voor vertraging zorgde, met aankomst rond 17u30
De kamerverdeling verliep vlot en om 19u00 konden we aan tafel.

Zondag 16 juni - Vertrek om 9:30 u langs de oostelijke bosrand van het Zillertal richting Ramsau.

Een klein groepje gaat met de trein om 's middags samen iets te eten in Resto Sonnengartl.
Ze gaan nadien met de trein terug. Voor de terugwandeling naar Mayrhofen splitst de groep in 2 delen; een deel gaat langs de westelijke bosrand en een deel volgt het "beeldenpad" langs de rivier.

Sommige houten beelden zijn aangetast door de tand des tijds en beginnen uit elkaar te vallen. Bordjes met uitleg over het kunstwerk ontbreken of zijn beklad met graffiti !
Onze eerste dag was zeker al goed ingezet met +/- 12 km in de kuiten.
Een frisse pint op het terras aan de zwemvijver smaakte.

Maandag 17 juni - De Jef brengt ons om 9u00 met de bus naar Hainzenberg, de Gerlosstein Bahn.
Van zodra we boven aankomen op 1650 m hoogte met de dubbele rode gondel, beginnen we aan de rondwandeling van zo'n 6 km. De zon was van de partij – 23°C – en het was best een pittige wandeling met een moeilijke afdaling door het bos. Een flinke klim met soms 'boenken' door een weide bracht ons terug tot aan het Gerlossteiner Gasthof.

Na de lunch, met of zonder een lekkere pint, ging een deel van de groep met de gondel terug naar beneden waar Jef stond te wachten. Een tweede groep onder leiding van Marcel begon aan de 'balkonwandeling' naar Brandberg. Vanaf die balkons of plateau's had je prachtige vergezichten op de omliggende bergketens. In principe zou Jef ons met de bus oppikken in Brandberg maar hij geraakte er niet met die grote bus vanwege een te lage tunnel en wegenwerken. Een vriendelijke dame van Gasthaus Steinerkogl belde voor ons 2 taxi's van de firma Kroll, die ons op 15 minuten hebben afgezet aan het hotel. 
We waren net op tijd in het hotel om de Belgen te zien "verliezen" van Slowakije.

Dinsdag 18 juni - Een groepje van 8 – Monique, Nicole, Jan, Jacques, Jef, Greet, Chris en Hugo – wandelt naar de Penken Bahn voor een wandeling op hoogte. Chris vergat haar rugzakje in de gondel maar een alerte medewerker van de Penken Bahn bracht het onmiddellijk achterna.
Na een stop aan de Granatalm en een bezoek aan de moderne Granatkapelle, maken we een lange rondwandeling om te eindigen in de Stieralm voor het middagmaal.

Een tweede groep – Ria, Paul, Leo, Veerle en Bernadette – neemt de Ahorn Bahn tot op een hoogte van 1980 m. Dan volgt de moeizame klim tot aan de Edelhütte, best een pittige wandeling, met enkele delen van het pad nog onder de sneeuw. Een derde groep – Chris, Hilde, Vera en Peter – rijden met de auto tot de Hintertux Gletscher voor een bezoek aan de ijsgrot, Natur Eis Palast. Chris maakt gebruik van de gelegenheid om een uurtje te skiën op de gletcher. 

Woensdag 19 juni - 21 personen staan klaar om 8u30 om met 2 bestelde busjes te vertrekken naar het Stilluptal, de Groene Wand.
Een frisse wind daarboven maar al snel werd het een warme "föhn" en gingen de vestjes uit. Onderweg een leuke verrassing: in een frisse waterkuip stond een bak pils en een bak frisdrank. Iedereen stapte verder want vond het te vroeg voor bier, maar de snoepers Marcel en Jef lieten het niet aan hun hart komen en dronken een biertje. Na een uurtje stappen, ieder op zijn tempo, konden we een stop maken in het Stilluperhaus voor een glas botermelk of andere godendrank. 

René, Maria, Veerle, Ria, Paul, Leo en Nicole beslisten om reeds verder te wandelen naar het restaurant Gasthaus Wasserfall. De andere wandelaars kwamen daar aan tussen 12u30 en 13u00.

De groep werd opnieuw gesplitst: de meerderheid ging met de busjes terug naar het hotel maar Marcel, Jan, Paul, Leo, Jef en Veerle beslisten terug te wandelen langs de (warme) weg en het bos. De zwemvijver van Hotel Neuhaus zorgde voor de nodige verkoeling. 

Donderdag 20 juni - Vandaag trekken we naar de Himalaya, of beter, de Kleine Himalaya, want we gaan naar Klein Tibet. De officiële naam is: Hohenaualm "Klein Tibet" des Zillertals aan de Speicher Zillergrundl. De verplaatsing kan enkel met openbaar vervoer, bus 8328 vanaf Mayrhofen Bahnhof.

Bij aankomst aan het stuwmeer (Speicher) is het zicht fenomenaal: een muur van beton van wel
180 m hoog en 506 m breed. De wandeling naar Klein Tibet is in principe plat, maar af en toe toch pittig op en af. Het weer is opnieuw zeer zonnig maar met veel wind. Maria, Jef en Jan blijven aan de dam en genieten van een lekkere lunch in Resto Adlerblick. De groep rijdt met de bus van 14u50 terug naar het hotel. 

Vrijdag 21 juni - De Verhoeven bus van Jef brengt ons naar Tux/Lanersbach, tot aan de Eggalmbahn. Vanaf de Eggalm gaat het richting dal tot aan de Brandalm, waar een stop voorzien is. Het is een wandelweg met regelmatig schaduw, want het is opnieuw warm. Een korte plensbui brengt verfrissing. Een deel van de groep heeft een bosweg genomen die uitkomt in Lanersbach en stapt daar op de bus. Een tweede deel van de wandelaars stapt rond 13u30 op de bus in Juns. Samen rijden we verder tot in Hintertux waar we het eerste beste restaurant binnenstappen. Pizzeria Zillertal. Rond 15u00 uur rijden we terug richting hotel en worden onderweg getrakteerd op een verfrissende regenbui.

Om half zeven wordt een apero aangeboden door Sodipa 55+ en aansluitend genieten we opnieuw van het lekkere avondmaal. 
Iedere avond is er dansmuziek en zie wie staat er daar op de dansvloer?
Ja, ja Nick, Gaby, Jacques en Josée

Zaterdag 22 juni -  Auf wiedersehn. Ontbijt om 7 uur en vertrek van de bus rond 8 uur, uitgewuifd door Simonne en Jos.

                    Wintervakantie - Aich - Schladming 03 t/m 10 februari 2024 - Hotel Bärenwirt

Zaterdag 3 februari : dag 1

Gelukkig geen regen bij het inladen van de bus op een ontiegelijk vroeg uur, maar alle 33 deelnemers hebben hun goed humeur meegebracht. Onderweg toch wat regen, maar geen oponthoud door het protest van de boeren. In Duitsland houden we onze eerste stop in Rasthof Fernthal. In Montabauer neemt "onze" Jef het stuur over voor de rest van de week.

Middagmalen doen we in Rasthof Aurach. Rond Munchen filegolven of harmonica-file; komt op hetzelfde neer: we kunnen niet doorrijden. Nog een laatste stop in Rasthof Irschenberg omdat Jef in orde moet blijven met zijn rij- en rusttijden. Het laatste stuk wordt er een van meer aanschuiven dan rijden wegens werken aan enkele opeenvolgende tunnels. Eindelijk komen we in Radstadt waar we het Enntal volgen over Schladming tot Aich. Het is reeds 19.55 uur bij aankomst aan hotel Bärenwirt. Kamersleutel en direct eten. Er is een apart gezellig zaaltje voor ons, lekker eten, en vriendelijk personeel.

Tijd om ons bedje op te zoeken.

Zondag 4 februari : dag 2

Na een uitgebreid ontbijt zijn we klaar om aan onze activiteiten te beginnen. 7 Skiërs trekken naar de pistes en de wandelaars onderwerpen zich aan de leiding van Marcel. Onze eerste blikvanger zijn 2 paarden, volledig gemaakt uit hoefijzers

Nu zien we pas hoe groen alles is. De skipistes zijn bijna de enige plaatsen die wit zien. Volgende blikvanger: een geïmproviseerde kapel in de wei. Iets verder komen er enkele flessen boven… In het hotel houden we onze middagpauze, waarna we weer op stap gaan – in de zon, want die paar druppeltjes regen van deze morgen zijn al lang vergeten. Echt geen wintertemperaturen, we zijn allemaal te warm aangekleed.

Vanavond aperitief in het biljartzaaltje, doch het is er veel te lawaaierig

Maandag 5 februari : dag 3

Blauwe hemel bij het opstaan. Iedereen heeft er zin in: 8 skiërs nemen de skibus vlak voor het hotel en de wandelaars worden door Jef naar Schladming gereden. Onder een schitterende zon stappen we even tussen de huizen om aan de Enns uit te komen. Even volgen, oversteken en draaien om verder richting Aich te stappen. Het blijkt moeilijk om de panoramaweg te zoeken. Aan een boerderij met alpaca's hebben we even de luxe van een bospaadje. Met zulk mooi weer, zijn er natuurlijk geen geruimde winterwandelwegen door de velden, dus klimmen we langs de baan naar Birnberg, waarna de afdaling naar Haus kan beginnen. Een stuk is afgesloten voor het autoverkeer omdat een storm de bomen met stenen en al van de helling heeft gerukt. Men is reeds met de opruimingswerken begonnen, doch de baan ligt nog bezaaid met takken en stenen.

In Haus vinden we in hotel Stenitzer plaats voor onze lunchpauze. Nadien komt Jef 8 vermoeide wandelaars oppikken en de rest wandelt terug naar Aich.

Vanavond is Marcel veilingmeester van Sotheby's. De luidste lachsalvo's weerklinken bij de veiling van een rood slipje met rits…

Dinsdag 6 februari : dag 4

Om 09.30u vertrekt onze bus met een grote groep wandelaars en Jef aan het stuur, richting Kulm - Dachstein, een deelgemeente van Ramsau, op 1082 m hoogte.

Na een steile klim met pittige haarspeldbochten, Jef voelt zich in zijn nopjes en weet te zeggen dat je dan pas voelt dat je een buschauffeur bent (!), komen we aan om 10.20u.

Bij aanvang van de wandeling moeten we toch onmiddellijk de 'ijzerkes' ofte 'spikes' aanbinden. Ward moet echter op de stappen terugkeren; het hoogteverschil is de boosdoener. Geen risico nemen. In het goede gezelschap van Jan maken zij er toch een aangename dag van.

We merken dat er veel loipes zijn en moeten goed opletten waar we stappen om deze niet te beschadigen. Deze buurt heeft vele oefenpistes voor langlaufers. Regelmatig wordt ons toegeroepen dat we daar niks verloren zijn! Zelfs een overijverige politieagent maant ons aan andere wandelpaden op te zoeken. Deze waren echter niet duidelijk bewegwijzerd, wat we niet gewoon zijn van de Oostenrijkers. 

Een sanitaire stop vinden was niet evident; bij Gästehaus Hermann (appartementen) was 1 (!) toilet beschikbaar dat gratis mocht gebruikt worden. Iets eten/ drinken was daar niet mogelijk. Na nog wat verder wandelen door aangetrapte en soms smeltende sneeuw én loipes vermijdend, kwamen we rond 13.30u aan bij Gasthof Stocker waar we dorst en honger konden stillen. We hadden 10 km in de kuiten, wat voor de meesten voldoende was, en na wijs besluit van Marcel, onze wandellei(lij)der, kwam Jef ons daar ophalen mét Ward en Jan in zijn gezelschap. In Schladming is een groepje van 10 uitgestapt om wat sfeer op te snuiven die er niet echt was. Zij zouden met de trein naar Aich terugkeren. Doch door allerlei omstandigheden, werd uiteindelijk Jef gecontacteerd om hen op te halen aan het station van Schladming. 

Zij waren nog mooi op tijd in 't hotel om den apéro niet te missen!

Voor vanavond heeft Paul een quiz voorbereid. We breken ons hoofd over allerlei groenten en fruit.


Woensdag 7 februari : dag 5

Ward en Marijke, Jan en Nicole laten Filzmoos aan zich voorbij gaan en nemen de trein naar Schladming. Daar de kabelbaan Planai genomen tot het bergstation op 1830m.
Heerlijk in 't zonnetje een terrasje gedaan en skisfeer opgesnoven. Mooi die kleuters te zien bewegen op de kleine latjes, vlotjes naar beneden in pizzapuntjes! Na een lichte lunch in Schladming deden zij de wandeling terug tot aan Hauser Kaibling en vervolgens met de skibus naar het hotel.

Vandaag staat Filzmoos op het programma van de wandelaars. De Jef rijdt ons over Ramsau waar beduidend meer sneeuw ligt dan in het Ennstal. Veel langlaufers ook. We dalen terug een beetje en komen in Filzmoos waar het ook sneeuwvrij is. Onder leiding van Marcel wordt er geklommen.

De 55 plussers vieren Valentijn op 7 februari.
Vanavond haalt het hotelpersoneel opgelucht adem omdat er geen extra activiteiten zijn van die luidruchtige groep, en zij op tijd de tafels kunnen dekken voor morgenvroeg.


Donderdag 8 februari : dag 6

Deze wandeling gaat weer van start om 09.30u. Langs de rivier Enns gaat het richting Pruggern. De groep krijgt het gezelschap van skiërs Monique en Annie die het té bewolkt vinden om op de latten te staan. Doch langzaam maar zeker komt 'Laura' tevoorschijn en al snel worden de jassen geopend of uitgedaan. Fijne wandelwegeltjes, met af en toe wat bevroren sneeuw, daar zijn spikes en stokken een goede hulp voor. 

Ondertussen is het 11u wat steevast een 'pitsstop' betekent, insiders weten daar meer over. De middagpauze was een andere zaak, nergens onderweg iets te vinden, zelfs geen toilet. We waren in Michaelerberg aangekomen vanwaar Annie en Suzy besloten om met de trein terug naar Aich te sporen. Geen toilet?... dan maar in open air, achter een schuurtje of naast een klaterend beekje het overtollige water lozen. Monique A. had de primeur om in een kasteel het toilet te mogen gebruiken! 13.00u Voorbij en nog niets gegeten of gedronken tenzij een energiereep en water. 

Eindelijk… in Stein bij Café-Imbiss 'zum Krotzstoa', werden we héél warm en vriendelijk ontvangen. De bediening, waarschijnlijk een plaatselijke vaste, schone, stamgaste, was top. Op het menu: pizza salami, pizza diabolo, pizza van het huis. Pizzapunten konden naar keuze verdeeld worden mét een frisse pint of frisdrank. Jef onze toffe chauffeur, was weer bereid ons te komen halen. Een fijne wandeldag eindigde om 16.00u aan 't hotel. Maria & François, Maria & René en Mira hadden samen een dagje uit.

Vanavond is er bingo met talrijke prijzen.


Vrijdag 9 februari : dag 7

De laatste vakantiedag ziet er weer schitterend uit: een stralende zon in een blauwe hemel.De laatste wandeldag werd ingezet met vertrek bus 09.30u richting Niederöblarn. Onderweg hadden kwamen we voorbij het plaatselijke vliegveldje met landing en lawaai van een mooie blauwe helikopter. Het wandelen naast rivier Enns, met snoeiwerk van enkele bomen en struiken, was rustgevend en zelfs voor één enkel persoon inspirerend om te 'oefenen' voor een toekomstig huwelijksaanzoek? 

De middagpauze rond 12.45u, na zo'n 8 km, werd genomen in Gasthof 'zum Grimmingtor' alwaar de tafels netjes gedekt stonden. Marcel en Peter hadden dit 's morgens reeds gereserveerd bij de vriendelijke dame van het Gasthof. Een namiddagwandeling vonden de meesten niet meer nodig. Rustig een wellnesske doen, koffer inpakken, napraten over een fijne week, … kortom, het heeft iedereen toch wel deugd gedaan, deze vakantieweek!

De opbrengst van de veiling zorgt vandaag voor een aperitief. Terwijl van het geestrijke vocht wordt genoten dankt Monique de Jef, Marcel en Paul, maar ook het personeel die steeds even vriendelijk waren. De cheffin is in haar nopjes wanneer ze een kristallen Antwerps handje ontvangt.

Iedereen is tevreden over het lekkere eten, en zeker over het dessertenbuffet (er is dan ook veel gesnoept).

Zaterdag 10 februari : dag 8

Iets vroeger opstaan, want om 8 uur vertrekken we huiswaarts. De cheffin komt in de bus afscheid nemen. Oponthoud aan de tunnels en vertraging rond Munchen, maar voor de rest kunnen we doorrijden, zodat we even voor 22 uur aan de parking in Wommelgem aankomen, waar de meesten afscheid nemen. De rest rijdt verder naar het Kiel. En ja, dat zijn we niet meer gewoon: regen voor onze welkom in België.

Foto's Skiers 

                                 


                             Fiets- en wandelmidweek in Walcheren: van 25 tot 29 september 2023. 

Na enkele annulaties zijn we nog met 31 deelnemers die er zin in hebben om na een corona-periode terug van een midweek te genieten.

8 en 2 fietsers, 15 wandelaars en anderen die varieerden tussen fietsen, wandelen en genieten.

Het Zuiderduin Beachhotel viel best mee, zowel van de kamers, de vriendelijkheid en de maaltijden. En wat we zeer op prijs stelden: de zon was van de partij, zodat het landschap er eens zo mooi uitzag. Sommigen waren reeds vanaf zondag gekomen, zodat ze de 101 trappen over het duin konden beklimmen om aan de strandzijde ervan op het terras van de Beachbar (ook van het hotel) van de zee en een drankje te genieten.

Op maandag was iedereen present, en werd er in de namiddag een wandelingetje gedaan rond de Westkapelse kreek, om te eindigen op het strand en in … juist ja, in de Beachbar.

Andere dagen werd er ook richting Veere gewandeld, langs de wondermooie Veerse Watergang, of naar het polderdorp Meliskerke, of naar het drukke Zoutelande.

Altijd met goed weer, zei het dat op donderdag de wind een beetje strakker waaide.

Vrijdag was afscheid na een geslaagde actieve week, door een mooie streek, met mooi weer. En zie: op de terugreis regent het. Wie had er zoveel eitjes naar de arme Claren gedaan? Of hebben ze hierboven een boontje voor de actieve 55+?

Maria

Bedankt aan Marcel, Maria en François




Mayrhofen - Zillertal : 10 t/m 17 juni 2023

Een voltreffer ! Hier komen we nog voor een 3e keer terug.

Schitterend hotel, schitterend ontbijtbuffet, uitgebreid avondeten, iedereen verwonderd over de kamers, de tuin met zwemvijver, binnenzwembad met whirlpool, 4 sauna's en ga zo verder

Zaterdag 10 juni 2023

27 deelnemers hebben er zin in nl. Monique A, Leo, Bernadette, Ronny, Veerle, Roel en Marijke, Paul en Ria, Peter en Vera, Louis en Brigitte, Eddy en Vera, Willem en Hilda, Jan en Nicole, Marcel en Suzy, Eddy en Marijke, Monique D, Greet, Linda en Nelly. 
En gelukkig is ons madame Arabelle ook dit jaar aanwezig zodat we onze drankjes kunnen bestellen

Onze chauffeur voor de hele week is John, nen Hollander.

De rit verloopt heel vlot en rond 18u00 komen we aan ons hotel Neuhaus. Valiezen uitpakken, eten en slapen want morgen is onze 1ste wandeling.

Zondag 11 juni - eerste wandeling

Voor de wandeling van vandaag is ZELL am ZILLER ons doel. We starten om 9.00 uur en Marcel plant de wandeling niet vlak naast de Ziller, maar gedeeltelijk langs de bosrand aan de bergwand. 

Het is warm (24°C) maar de wandeling is niet moeilijk. In Zell lunchen we bij de familie GREDLER, een Café Konditorei

Bij de terugkeer wandelen we in groep tot in Ramsau en stoppen voor een drink bij Resto Sonnengartl. 

Sommigen keren langs de rivier terug en kunnen genieten van enkele kunstwerken, anderen nemen er nog een kleine helling bij. Nadien genieten we van ons 4-sterren hotel, ofwel in het water of op het terras met een drankje. 

Maandag 12 juni

Twee gehuurde minibussen brengen ons van hotel Neuhaus naar de GRUNE WAND in het STILLUPTAL. 

Een doodlopend dal met bovenop de kam de grens met Italië. De wanden van het dal zijn begroeid met mooie groene planten; de naam spreekt voor zich. We wandelen stroomafwaarts langs de rechteroever van de STILLUP BACH. Het wandelpad is recent aangelegd en heel comfortabel om op te wandelen.  

Roel en Marijke doen het echt op hun gemakske, maar de groep wacht geregeld om hen te laten bijkomen. De watervallen links en rechts zijn minstens 100 meter hoog en werkelijk adembenemend. Rond 12:30 u komen we aan in de WASSERFALLHUTTE waar we lunchen. 

Na de lunch neemt een deel van onze groep de bus naar beneden, de rest wandelt door het dal naar beneden. Het eerste gedeelte langs een centrale asfaltweg, waar ook vervelende auto's ons stoorden; maar nadien gingen we door een bosweg naar beneden. Greet krijgt het moeilijk op deze "steig". We assisteren haar met 3 sterke mannen en komen rond 16 u beneden aan het dal. 

Nog even doorbijten en rond 17 uur komen we aan in het hotel.  

Dinsdag 13 juni

Een wandeling hoog in de bergen is altijd een beetje avontuur, je weet nooit op voorhand wat de wandeling ons zal brengen. Daarom nemen we de PENKENBAHN naar een hoogte van 1850 m; Marcel heeft opnieuw een route uitgestippeld.  

Langs de Panorama Trail stappen we naar de Penkenjoch op 2095 m. Daar houden we halt voor een drankje in de Granatalm. Ondertussen bezoekt een deel van onze groep de Granatkapelle, een stijlvolle en recent gebouwde kapel als aandenken aan de heilige Engelbert Kolland, een fransiskaner. 

Langs route 57/55 stappen we richting Vorderlanersbach, altijd dalend. Eerst op een grindweg, nadien door een bos. Onderweg zijn er geen hutten of café's, daarom spreekt iedereen zijn eigen watervoorraad aan, en eet een appel of een koek als lunch. We zijn opnieuw bezorgd om Greet, ze loopt erg scheef; we nemen haar rugzak over zodat ze minder gewicht moet meezeulen. Beneden in Vorderlanersbach is een ijsje uit de lokale supermarkt onze beloning voor de zware inspanning. 

John pikt ons op met de Verhoeven bus en rond 16:30 u kunnen we zwemmen in de prachtige zwemvijver van hotel Neuhaus. Het mooiste aan deze wandeling waren de prachtige vergezichten waar we met zijn allen van genoten hebben: een adembenemend zicht op het Stilluptal en op de Tuxer gletscher in het Tuxer dal. Onze wereld is ongelooflijk mooi, daar moeten we respect voor hebben. Laten we als Sodipa vereniging aan elkaar beloven dat we ons uiterste best zullen doen om de aarde verder te vrijwaren van pollutie en zullen helpen om die zorgwekkende opwarming van de planeet te voorkomen.

Woensdag 14 juni 

Vandaag gaan we op zoek naar de Teufelsbrücke; een missie die vorig jaar mislukt is. Maar opnieuw weet Marcel de weg. We starten om 9:30 u langs de Ziller richting Finkenberg. Hogerop wandelen we op een moeilijker pad langs de Tuxer Bach, een riviertje met een enorm groot verval. We bezoeken een mooi onderhouden kerkhof met kapel en prachtig glasraam. 

We komen een kinderjuf met enkele kleintje tegen.  Na 2 uur wandelen vinden we de Teufelsbrücke en genieten van het zicht op de diepe kloof onder ons. 

Marcel zoekt ter plaatse naar een eetgelegenheid maar de meerderheid van de wandelaars wil het pad volgen naar Finkenberg Dorf. Daar is spijtig genoeg niks te vinden. De groep valt vanaf dan uiteen in verschillende groepjes; ieder volgt zijn eigen route.

Marcel, Peter en Leo zoeken en vinden een toegang tot de Schlucht en dalen af langs een steil pad. Tijdens een onoplettend moment valt Marcel ongelukkig op zijn gezicht; het is veel ernstiger dan eerst gedacht en Marcel word per taxi naar het lokale hospitaal gebracht; de neus is gebroken en de ondertanden steken door de lip. We hadden ons het einde van de wandeling anders voorgesteld. Maar terug in het hotel genieten we van het apéro moment en van het heerlijke uitgebreide diner. 

Donderdag 15 juni

Heel terecht neemt Marcel vandaag een recupdag; rusten tijdens een genezingsproces is heel belangrijk. Peter en Jan leiden de wandeling van vandaag.  Van het hotel wandelen we naar de oostzijde van het Zillertal waar route 11 start richting Ramsau. Langs de bosrand wandelen we via Hollenzen en Schweinberg tot aan de splitsing met route 51. Deze route stijgt ongeveer 200 m en brengt ons tot in Ramsau. 

Onderweg stoppen we aan een speelplaats voor kinderen. John vindt daar een smartphone en Vera en Veerle trachten de eigenaar van het toestel op te sporen. Wanneer dat niet lukt laten ze een briefje achter op de vindplaats met contactgegevens. Onderweg naar Zell contacteert de eigenaar Vera; er wordt afgesproken in Zell am Ziller. 

In de deelgemeente Hainzenberg steken we enkele bergweides over wat niet makkelijk is; verderop in onze afdaling houden we halt aan een kleine Lourdesgrot. Rond kwart voor twee zetten we ons, moe maar voldaan, in de comfortabele stoelen van de Konditorei Gredler. 

De eigenaar van de smartphone komt langs en geeft als "dank u" een lekkere fles obstler. Rond kwart voor drie vertrekken we te voet langs de Ziller naar Ramsau. Onderweg haakt een deel van onze groep af en wandelt verder langs de linkeroever te voet naar Mayrhofen. De rest neemt in Ramsau de trein tot eindbestemming. In hotel Neuhaus kunnen liefhebbers nog genieten van een stukje gebak. Enkele Sodipa leden gaan zwemmen in de mooie zwemvijver; daar vinden we ook Marcel en Suzy, Ward en Marijke en Linda en Nelly. Marijke heeft al enkele dagen een darminfectie en moet antibiotica nemen.   

Vrijdag 16 juni

Vandaag geen wandeling maar een boottocht: op de Achensee. We vertrekken om 10 uur met de Verhoeven bus; de boottocht is pas om 12:30 u dus hebben we tijd voor een wandeling, een lekkere kop koffie of het bewonderen van enkele stoere sportwagens. 

Het water in de Achensee is glashelder. Van vertrekplaats Pertisau gaat het via Gaisalm naar Scholastika; rond 14:00 uur komen we terug aan in Pertisau. Het mooie weer nodigt uit tot een lokale wandeling, maar 7 wandelaars gaan te voet naar het station in Maurach waar de bus hen kan oppikken. 

De bus vertrekt stipt om 15:00 uur in Pertisau en pikt 15 minuten later de overige wandelaars op. 

We genieten in het hotel van een lekkere apero aangeboden door Sodipa. Een klein geschenk wordt aangeboden aan onze voorzitster Monique als dank voor haar belangeloze inzet voor onze vereniging. Zoals de voorbije avonden dineren we om 19 uur. Monique geeft een korte briefing voor het vertrek en we voorzien nog een presentje voor onze geweldige chauffeur John. Het wordt tijd om onze koffers te pakken !

Zaterdag 17 juni - afscheid van hotel

Na het ontbijtbuffet vertrekken we om 8u00 richting België 

we genieten van de fles obstler geschonken door de eigenaar van de smartphone.
Nog enkele foto's van het schitterend hotel

Bedankt : Marcel, Peter en Jan (alsmede voor je bovenstaand verslag)